سخنان دکتر عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، در جمع سفرای خارجی، تجلی هماهنگی بی‌بدیل دیپلماسی و میدان در استراتژی چندبعدی جمهوری اسلامی بود. این بیانات هوشمندانه، که در چارچوب «سیاست تهدید و مقاومت» و مبتنی بر «راهبرد هویج و چماق» ارائه شد، چند پیام کلیدی به جهان مخابره کرد:
۱- افشای نفاق غرب، آزمونی تاریخی: مذاکره با امریکا نه نشانه ضعف، بلکه ترفندی مدبرانه برای عریان‌سازی فریب‌کاری شیطان بزرگ بود. اگر این تجربه نبود، امروز جمهوری اسلامی در دام اتهامات داخلی و بین‌المللی مبنی بر «امتناع از دیالوگ» گرفتار می‌شد. این اقدام، مواضع زیگزاگی ترامپ و متحدانش را به نمایش گذاشت و ثابت کرد که غرب به دنبال حل مسئله نیست، بلکه بهانه‌جو است.
۲- قاطعیت در دفاع از امنیت ملی، خط قرمز غیرقابل مذاکره: ایران با زبان روشن به دشمنان و متحدان منطقه‌ای اعلام کرد «هرگونه تعرض به استقلال، تمامیت ارضی و امنیت ملی، پاسخ فوری و سخت خواهد داشت.» این موضع، بازتاب اراده ملت ایران و نقش محوری آن در مقاومت جهانی علیه صهیونیسم است. پیام واضح است: «ما نه از تهدید می‌هراسیم و نه از مذاکره ابایی داریم، اما قیمت سازش را تعیین می‌کنیم.»
۳- دیپلماسی هوشمند: تعامل بدون وابستگی: ایران با نگاهی راهبردی، هر توافق هسته‌ای را مشروط به «لغو تحریم‌ها + تضمین‌های بین‌المللی» می‌داند. این رویکرد، مسیری واقع‌بینانه برای شکستن بن‌بست تحریم‌هاست، بدون آنکه ذره‌ای از حقوق ملی کاسته شود. هنر دیپلماسی ایران در «توازن مقاومت و تعامل» است، هم اصول را حفظ می‌کند و هم از ابزار‌های بین‌المللی برای پیشبرد اهداف بهره می‌برد.
۴- مقاومت، تنها زبان فهم رژیم صهیونیستی است: تاریخ ۷۵ ساله تجاوزگری رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان ثابت کرده که صهیونیست‌ها «فقط در برابر قدرت عقب‌نشینی می‌کنند». سکوت غرب در قبال جنایات این رژیم، نقاب ادعایی حقوق بشرشان را برداشت و اتحاد پنهان آنان با تروریسم را افشا کرد. ایران با پاسخ نظامی قاطع، به جهان یادآوری کرد که «امنیت، محصول مقاومت است، نه سازش».
۵- بن‌بست راهبردی غرب، فرصت تاریخی ایران: غرب امروز در تنگنایی بی‌سابقه گرفتار شده:
- ادامه تحریم‌ها = شکست پروژه فشار حداکثری.
- پذیرش حقوق ایران = به رسمیت شناختن قدرت منطقه‌ای جمهوری اسلامی.
راهبرد ایران ثابت کرده که «مقاومت و دیپلماسی مکمل یکدیگرند» و افکار عمومی جهانی، میدان نبرد تعیین‌کننده آینده است. ایران در اوج اقتدار: سخنان وزیر امور خارجه ایران، هماهنگی بی‌نظیر «دیپلماسی و میدان» را به رخ کشید. ایران نه جنگ‌طلب است و نه منفعل، بلکه جنگ بلد است و با عقلانیت انقلابی، هم از منافع ملی دفاع می‌کند و هم جامعه جهانی را به «مسئولیت‌پذیری در قبال صلح» فرامی‌خواند. امروز جهان بیش از هر زمان دیگری می‌داند: «ایران قوی‌تر از آن است که تحریم شود و عاقل‌تر از آن است که در تله خویشتن‌داری و نه جنگ نه صلح گرفتار شود.»
